Pişman Etme Şiiri - Levent Yılmaz

Ben neden bu kadar
Çok sevdim?
Bozkır kokulu,
Yaban gülüm benim.
Neden dikenlerimi,
Yok saydım senin?
Ben, ben olalı, belki de
Gülleri hep dikensiz belledim!

Nedâmet damlıyor,
Yüreğimin en canlı yerinden;
Mızrap olmuş diken,
Uyutmuyor geceleri.
Beyaz yüzün,
Kahve gözün,
Sevda makamlı şarkıyken bana,
Şimşekten ok oldular rûyalarımda.

Sevdamın ovalarında açacak
Bir pembe gül iken,
Kâbusum olma benim!
Yağmurlu gecelerin aynasında,
İlkbahar sıkıntım kalma benim!
Beni,
Bu kadar çok sevdiğime
Pişman etme, sevdiğim!