Pişman Şiiri - Emrah Karakoç

Seni tanıdığım güne bin lanet
Okuyor durmadan dilim çok pişman
Senle toka yapmak büyük ihanet
Kabul etti şimdi elim çok pişman

Başka gidecek yer yokmuydu diye
Niçin geldin ora sen? söyle niye
Madem soruyorsun söyleyim kirve
Uğradığı için yolum bin pişman

Kaçıyorsun benden yad eller gibi
Aramıza girdi bir kara kedi
İkiside bana büyük söz verdi
Ağladığı için gözüm bin pişman

Düşürdün yolumu kış'a boran'a
Bana yaptıkların sana dolana
Şimdi bana diyorlar ki; 'budala'
Sana koştuğu'çin dizim bin pişman

Artık bakmayacak gözüm, gözüne
İnşallah karışmaz sözüm, sözüne
Sevgi duymaz oldu özüm, özüne
Sana güldüğüne yüzüm bin pişman
Karakoç'a oldun en büyük düşman