Pis Yalakçı Şiiri - Veysel Şimşek

Patron gelince coşar,
Gel demeden kalkar koşar,
Eli ayağı kendi şaşar ,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Yanındaki arkadaşı horlar,
Damarına dokun zırlar,
Şef görünce koşar fırlar,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Şeytanla kol kola gider,
Arkadaşını ispiyon eder,
Çalışmayan işte bu der,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Gerçek bir çıbanın başı,
Can Dostuna vurur taşı,
İspiyondur bunun işi,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Aslında yoktur bir kâri,
Şeytandır şeytanın yâri,
Atmıştır namusu arı,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Yalancıda yalan kârdir,
İt niyetli ite Yârdir,
Bunlardan her yerde vardır,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Patron tutar Müdür tutar,
Gözetler pusuya yatar,
Yanındaki arkadaşı satar,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Patronun sol ve sağ kolu,
Her taraf yalakçı dolu,
Yalakçı şaşırmış yolu,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Konuştursan sudan duru,
Allah'ım sen bizi koru,
Bize kalır işin zoru,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Hep beraber günü birlik,
Kaçar huzur düzen dirlik,
Olmaz bu kadar nankörlük,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Bak yalakçı senden bıktım,
En sonunda işten çıktım,
Ben sana kafayı taktım,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Belki olabilir eşim dostum,
İşimin hatırına sustum,
Yalakçı senden kan kustum,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Kulak verir kapı dinler,
O gün işte geçmez günler,
Tepeme çıkıyor cinler,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Patrona görünür şirin,
Aslında bu mevzu derin,
Yalakçı sen ölme sürün,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Şair derki bitti sözüm,
Duyar kulak görür gözüm,
Bilmem suçumuz ne bizim,
Pis yalakçı pis Yalakçı.

Veysel her gün olur sinir,
Patron sade onu tanır,
Yalakçıda yoktur sınır,
Pis yalakçı pis Yalakçı.