Sustu inlemeler, ahlar vahlar sustu
Gündüzler gecelere küstü
Yürek, kapandan kurtulan kuştu
Bir gece vakti sessiz, babam öldü…
Uzaktan el etsen gıdıklanırdı babam
Olur olmaz şeylere hemen kızardı babam
Saman aleviydi savrulurdu hemen
Ellerimi tutmuştu öte dünyaya gitmeden…
Babamı ben yıkadım, döktüm sıcak suları
Eskiden olsa yaktın beni diye çok kızardı
Dedim ya çok gıdıklanırdı yaşarken
Ölüsünü yıkadım ama hiç gıdıklanmadı…
Kavuştu anama biliyorum özlüyordu
Gizli gizli ağlıyor, adını anıyordu
Biliyordu sonunu, bitmişti ciğerler
Anladım bir daha gelmiyordu gidenler…
Ana derken, baba acısını da yaşadım
Baş ucuna oturdum bağırarak ağladım
Sesini kulağıma, yüzünü aklıma
Ama sevgisini yüreğime sakladım…
ŞİİRBAZ
[email protected]
' Kırk Yaşında Bir Çocuk ' İsimli Şiir Kitabından
Kayıt Tarihi : 15.1.2007 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baba hasretiyle yananlara sabırlar diliyorum. Baba kıymetini bilmeyenleride Allaha havale ediyorum. Babamı kaybettiğim bir hastane odasında yazılmış tır bu şiir. Babam benim tek sırdaşım, tek arkadaşımdı. Şimdilerde Antoloji diye bir evim ve yüzlerce gönül dostlarım var. Yalnız değilim yani....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!