Pirzola Kemal Şiiri - Özlem Çetin

Pirzola Kemal

PİRZOLA KEMAL

Ah ne güzel bir kelime dir.
Nice aç karınları doyurdu,
Fersiz gözlere takat verdi,
Çağ atlıyoruz, çağ atlıyoruz hikâyesiyle.

Pirzola Kemal' in hoşuna gitmiş ti,
Bu hayal dolu boş laflar.
Akşam olmuştu, neyine gerekti
Ötesi berisi, meyvesi, eti sebzesi.
Alışık değilmiydi her akşam iki ekmek götürmek
Evine,
Kemal böyle görmüş, böyle götürmüş.

Yine bir akşamüstü, aldı ekmeğini eline,
Buğulumu buğulu, nefis mi nefis.
Tutturdu yanık bir türkü,sesim de güzelmiş diye,
Hoşuna da gitmişti.
Kemal bu ya! bir de yolum kestirmeden olsa diye düşündü.
Atladı hastanenin tel örgüsünden, ben daha gencim diye.

Zavallı pirzola Kemal, iki ekmeği elin de,
İki polisin kollarında.
Kara kola gideceğiz diye ayak direttiler.
Kaçmak olur mu Kemal, çaresiz.
Sen hastaneden ekmek çalmışsın?
Pirzola Kemal şaşkın dı, çaresizdi, gitmeliydi,
Önce kara kola gittiler.
İfadesi alındı, sonra hastaneye.
Komisyon huzurunda tutanaklar tutuldu,
Nöbetçi memurun ifadesi de alındı,
Kemal' in aklına en son ekmeğin markasına bakın!
Vallahi çalmadım, yeminler olsun ki çalmadım.
Onbeş otuz vardiyesınden ellerim bom boş çıktım.

Bereket versin ekmekler aynı fırının ekmeği değil di.
Biri Arı, diğeri Yeni Gökçe ekmek fabrikasının ekmekleriydi.
Pirzola Kemal' in hevesi kursağında kaldı.
Pirzola Kemal affedildi,
Pirzola Kemal türkü tutturmuş iken, atladığı çağa lanet etti.
Kemal tel örgüden atladı hırsız oldu, çağ atlarsa sonunu o da bilemez di.

1988 Kars
Özlem Çetin

Özlem Çetin
Kayıt Tarihi : 10.7.2006 10:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.