Piraye Kafe Şiiri - Ulkar Cenger

Piraye kafe
Beni götürmez çoğu kere ayaklarım, piraye kafeye
Tozlu yollarında bahariye caddesinde, yokuş bir o kadar…
Zor görülür
Kendini beğenen entel kesimi
Ressamlar ressam bozuntuları,
Marksist geçmişi nazımın ve pirayesi

Nazlı olur solcular… ordan geliyorum,
Hırsı olmaz sadece laf ve kıç kaşıma,
Gelenek hak getire sanki 100 yıllık Avrupalı
Lazımlığını yeni boşaltmış sanki Paris caddelerine.

Top sakal,l sakal geviş getirir gibi endamlı olur kadınları
Gelenek İspanyol meyhanesi sanki:saki ver bir duble ‘
Nerden kırılırsa ordan Can Yüceliz.

Piraye kafe buz,
Piraye kafe dipsiz,ruh…
Eskilerde böylemiydi köprüaltı,çorlulu ali paşa medresesi,
Beyoğlu sinepop,dünya kafe falan.
Sanki hiç gitmemişim,az kız öpmemişim,
Yürümemişim
Yalınayak Ruhla; Taksimden, Beşiktaş’a ordan Ortaköy’e hayallerime.
Piraye kafe ya sen! Eskidin yada Ben yenildim Dünyalara.