Piraye Şiiri - Gamze Ofluoğlu

Okulumun ilk günüydü.
Heyecanlanmıştım birden
Ökçeli ayakkabılarımla merdivenleri tırmanırken
Pencere kenarında küçücük bir kız çocuğu
Hüzünlü hüzünlü ağlarken
Dayanamamıştım yaklaşmıştım yanına
Birde kafasını bana çevirmişti.
Masmavi gözlerinden eser yoktu
Kan çanağına dönmüştü
O güzelim mavi gözleri
Cebimden bir mendil çıkardım
Ve o küçücük kız çocuğuna uzattım
Yavaşça gözlerini sildi.
Kafasını bana çevirdi.
Usul usul bakan mavi gözleriyle
Adını söylemişti.
"Piraye"
Piraye ismini ilk defa duymuyordum
Fakat şaşırmıştım ismini duyunca
Gözlerim dolmuştu ağlıyor muydum ne?
Bütün derdini anlatmıştı bana,
O küçücük kız
Elinden sımsıkı tuttum
Ökçeli ayakkabılarımla merdivenleri yavaşça tırmanırken
Zil çalmıştı
O küçücük mavi gözlü Pirayeyi sınıfına uğurlamıştım.
Benim için gün bitmiyordu.
Öğretmen önlüğümü giyip,
İlk gün ki dersime başlamıştım