Pir Hacı Bektaş Şiiri - Şair Şahin Karaman

Nişabur’dan güneş misali ağdın,
Âlemlerin narı Pir Hacı Bektaş.
Yüreklere rahmet olup da yağdın,
Âlimlerin yarı Pir Hacı Bektaş.

Kuş gibi güvercin donuna girdin.
İncitseler bile incitme derdin.
Saray sofrasında nefsini yerdin,
Âdemlerin nuru Pir Hacı Bektaş.

Lokman Perende’ye bir pınar sundun.
Caca’nın suyunu kan edip yundun.
Aslan kucağında yatan koyundun,
Gönüllerin zarı Pir Hacı Bektaş.

Pir Mahmut Hayrani bindi aslana.
Tutundu bir kamçı gibi yılana.
Cansız taş şahlandı at oldu sana,
Erenlerin piri Pir Hacı Bektaş.

Padişah Orhan’a kılıç taktıran,
Devşirmeden ordu kurup baktıran,
Sancağa Zülfikar mührü çaktıran,
Düvellerin seri Pir Hacı Bektaş.

Oldun gönüllerin nurlu nergisi.
İlminle değişti cahil görgüsü.
Kerametler sana Hakk’ın vergisi,
Sohbetlerin kârı Pir Hacı Bektaş.

Şahin’in Pir için yanar yüreği.
Deryalarda olur sandal küreği.
Terk etmişim tende bütün ereği,
Yüreklerin harı Pir Hacı Bektaş.