Şimdi izlerken gökyüzündeki yıldızları
Hüzün kapladı bedenimi yine
Ne de güzel parlıyorlar ayrıca
Ne de güzel dizilmişler sıra sıra
Dalmışken karanlığın boşluğuna
Kalp kırıklıklarım gelir aklıma
Onlar da ne çoklar
Yıldız misali, boncuk gibi
Uyuklar bir an gözlerim
Sonra ürperir tekrardan bedenim
Susturur yaşları gözlerim
Beklerim
Sonu gelmez beklemenin
Acı çekmektedir gözlerim
Gökyüzü ne kadar da kasvetli
Hüzün kaplamış tüm evreni
Tam kapanıyorken gözlerim
Sıcak bir gözyaşı süzülür yanaklarımdan
Silmek ister ellerim
Aynaya bakınca sen gelirsin aklıma
Çökmüş yüzüm, kırmızı gözlerim
Evet zor
Yokluğunun ateşi beni yakıp kavurduğu gibi
Zor olmalı
Bensizlik zor olmalı
Çok zor olmalı
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!