önce kendinden utanmayı öğrettiler sana..
saçlarından.ellerinden.
acılarından...
masal bitiyor...
kalk pinokyo...gidelim bu şehirden
nasılda tütüyor gözlerim...
kanatlanınca seyri ömürlerde acı
bilindik sarhoşluk
yalnızca buna akasyalar gülüyor...
oysa sen bilirdin kendinin kadri yetimini! ..
masal bitiyor...
kalk ölelim pinokyo....
Günseli'ye...
bin masallı kentin şarkıları ve çocukları çığlığını bekliyor...
Kayıt Tarihi : 12.3.2003 19:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)