kana kana içtim,
dudaklarındaki yalanı..
gözlerinde saklıydı,
yalandaki gerçek payı..
yalanın kuklası,
kesti kendi iplerini..
saklayarak benden,
yalan söylemeyi..
sürseydi ömürboyu doğruluğu,
olmasaydı bu yalanın sonu..
kanıyor şimdi,
pinokyonun burnu..
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (4)