Bir cümbüştür kopar oldu
Yaşadığım dünyanın kapısının eşiğinde
Bu dünya da yalan boldu
Pinokyo oldu insanlar betimlememde
Devr-i alemi kendi dünyalarıydı
Çoğu eyleme anlam katamazlardı
Ama sevmek eylemi onlar için bir hayli bayattı
Kalpleri hep aynı ritim de atardı
Sen de mi onlardan oldun
Benliğini onlar da mı buldun
Yoksa betimsiz pinokyo muydun
Zaten hep uzun muydu burnun..
Kayıt Tarihi : 2.9.2017 05:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!