Önce susmayı öğrenir insan, sonra konuşmayı unutur
Ben şimdi, parmaklarımı da kırmak zorundayım
Çünkü hiç olmadık yerimden, kirpiklerimden kırdılar
Beni alfabenin son harfinden ilk harfine doğru anla
Ruhsuz münasebetler sonucu rahimden düşen et parçalarına
Kendi ruhlarından üflüyorlar, bunu hep yaptılar
Yahut tecrübelerinden yonta yonta şekil verdikleri adamlara
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta