Önce susmayı öğrenir insan, sonra konuşmayı unutur
Ben şimdi, parmaklarımı da kırmak zorundayım
Çünkü hiç olmadık yerimden, kirpiklerimden kırdılar
Beni alfabenin son harfinden ilk harfine doğru anla
Ruhsuz münasebetler sonucu rahimden düşen et parçalarına
Kendi ruhlarından üflüyorlar, bunu hep yaptılar
Yahut tecrübelerinden yonta yonta şekil verdikleri adamlara
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta