Kırgınım ey dünya sana bana yaşattıkların adına
Ne bir gün verdin bana nede bir tebessüm kondurttun dudaklarıma
Gülümsemeler küstürdün, gözlerime yaşları verdin sorgusuzca
Hep umutlarımı elimden alıp yıktın beni her anımda
yürüyorum istanbul'un ıslak kaldırımlarında
yüregimde bir sis bulutlardan olma
yüzümde rüzgarın acımasız vuruşları
yürüyorum bu karanlık sokakta
elimde sigaram,dilimde sen
Görmemeliydi seni gözlerim.. öyle sevmeliydim
Dokunmamalıydım sana..ulaşılmaz gelmeliydin
Aşk sözcükleri içimde coşmalıydı..delirmeliydim aşkımdan
Ve sen hiç benim olmamalıydın..seni sevmeliydim uzaktan
Sevgi dilenir haldeyiz,mendiller yollarda
Ne bir ses veren nede dönüp bakan var
Yürekler acı denizinde,gönüller hayallerde
Soluksuz yaşmayı ögreniyoruz çaresizce
Yalnızlıgın içinde,sensizligin sınırında
Sesimi duyurabilme savaşım ve yenilgim
Prangalar vurulmuş,uçmayı henüz ögrenen kanatlarıma
Sınırlar çizdirilmiş tüm dünyayı içimde bulunduran yüregime
koca bir yük var üstümde
seni sana yazmayı diledigimde
kelime bulamamanın kayboluşu kalemimde
sensizligimin beni bitirişi dilimde
ben seni seviyorum desemde
yetmez seni sevmek yüregimde
Gecenin bir yarısı delirimişim istanbul yollarında
Gittigini duymusum,beni terk ettgini
Delirmemmi ben bu bitişte
Dogabilirmiyim sensiz bu cehennemde
Aşk biterken bakma gözlerime ıslaklığınla
Ellerini bırakmaya çalışan ruhumun tanımsızlığına
Ve en nihayet ferini kaybetmiş gözlerimin derinliğine
Bakma bana ve dokunma yalnızlığıma
Bir rüyada sessiz bir çığlıkla
Adımlarımı savuruyorum sonsuzluğa
Ayağıma takılan sarımsı dallar;
Ve senin ebruli hayalin var havada
Havada sarımsı bir koku,
Kokuda yaşam ve keder karışık..bir rüzgar
Ey en ulaşılmaz olan huzur! ! !
Koş bana yaklaş yanıma.. sar beni her anımda
Küskünlügünü bırak benimle..dokun bana
Sensizlikten yorulan ruhumun ısıgına ısık kat varlıgınla
sen kimsin beni tanıyormusun