Pınar Olsun! Şiiri - Urungu Şad

'Bir genç beden
ve bir yaşlı ruh..
ve onların hikayesi...'
Bir kitabın ön ya da arka kapak yazısı gibi oldu değil mi?
Bence ön; çünkü son'u yok; çünkü hiç bitmez bu hikaye...
Belki de biter de kalır o genç beden vir'âne...
Kavuşur istediğine...
Mısralar dizdiğine!
Kurşunlar mı dizsin bedenine?
Şiirler mi yazsın beyaz sayfalara siyah kalemiyle?
Yoksa kan-ı kırmızıyla son bir imza mı atsın hayata, yaşadıklarına ve yazdıklarına?
Cevabı bilinmez...
Hoş, bilsem de bildiğim bilinmez. Ne de olsa sır tutarım; ama şiir tutamam. Sonum da olsa yazarım, sonum da olsan hazırım!
Seninle ve sensizliğe,
Sensiz bir özleyiş'e,
Kavuşup da gülüme,
Öyle gideceğim ölüm'e...
Bu sözler ne ahım, ne ahdım, ne de yeminim,
sadece benim Türkümün sesi...
ve var ya her Türkünün bir hikayesi;
Benimkisi sen sesi,
duymasan da sesini!
Senli diye seviyorum hem sessizliği, hem de sensizliği...
Seninleyken yazacağım daha hiç yazılmamış o şiiri!
PINAR OLSUN!