Pilav Günü Destanı Şiiri - Veli Bilici

Otuz yıldan sonra şöyle topluca
İçtima düzeni aldınız mı siz?
Şöyle sıra olup bir uçtan uca
İsimleri tek tek saydınız mı siz?

Bu günü yıllardır görmek istedim.
Kim nerede,nasıl? Bilmek istedim.
Haddim değil ama sormak istedim
Soylu Mustafa’yı andınız mı siz?

Kimler göçmüş idi, kimler hayatta?
Kimler yolcu idi, kimler durakta?
Bir civanı şehit verdik şafakta,
Afşinli Kaya’yı duydunuz mu siz?

Ayırım yapmadan hemen herkesi,
Görmek ister gözüm Medet Çerkezi.
Demeyin Besni nere, Antep neresi? ...
Çukurtarla Necip’i gördünüz mü siz?

Masallara konu olmuştu en çok...
Bebeler onunla uyurdu ancak...
Efsane adamdı şu bizim Bacak.
Maraşlı Yeşil’i sordunuz mu siz?

Hani cilt cilt yıllıkları tutardı.
Galatasaray’la yatar kalkardı.
Dolabına posterleri asardı...
Urfalı Yasin’i gördünüz mü siz?

Dinlemedi yenemedim özümü.
Yordum sizi çok uzattım sözümü.
Hiç sıcak pideyle Besni üzümü,
Oturup dostlarla yediniz mi siz?

Bir Süleyman vardı güreş tutardı.
Bir küreler şöyle tutar atardı.
Urfa diyarının pehlivanıydı
Süleyman’a haber saldınız mı siz?

Gölbaşı Kalemkaş Köyü’nden hani,
Resul Eksin, Davut Küpeli yani...
Malatya’dan; Temel,Avcı,Doğan’ı,
Hatırlayıp şöyle andınız mı siz?

Açıkgöz biriydi adı Hasan’dı.
Yiğitlik,mertlik kanında vardı.
Bütün yemeklere isot katardı,
Yemeğine lokma bandınız mı siz?

Hacı Bekir, Ahmet Durdu geldi mi?
Onları da kucaklayın oldu mu?
Suvarlı’dan Osman ile Hamdi’mi...
Öyle cana yakın buldunuz mu siz?

Hani O, Yaşar’ın sırrı pek idi.
O, dostlukta; yegane, yek idi.
Gayet kadir şinas ve şefik idi,
Yaşar’a sırrını sordunuz mu siz?

Dalım,Taşım Elbistan’dan gelici.
İbrik’ten,Tat’dan haber verici.
Duydu mola bizi Sayın Gemici...
Yozgat’a da haber saldınız mı siz?

Maraş,Antep,Adıyaman havzamız.
Malatya’da yatar Balak Gazimiz.
Urfa bizim bereketli soframız,
Bu sofrayı Hakka sundunuz mu siz?

Ömer olup, hakkınızı vermedim.
Hepinizi tek tek burda anmadım.
Maraş’taki yiğitleri saymadım.
Edeler, hepiniz geldiniz mi siz?

O bir ahlak,O bir kültür velisi.
O bir deha, O yurdunun sevisi.
Sütçü İmam torunudur kendisi,
Çuhadar Ahmet’i gördünüz mü siz?

Hocalardan kimler geldi bilemem.
Kamil Efil narin insan kıyamam.
Hepsini tek tek burda sayamam,
Onları sırayla andınız mı siz?

Her cümlesi muammalı bir durum.
Onu çok severim, ona ölürüm.
Geldi mi Besni’ye Sayın Müdürüm?
Abdi Tekerek’i gördünüz mü siz.

Mehmet Kılıç, müdürlerin hasıydı,
Zulme karşı duranların başıydı,
Cehalete, sömürüye karşıydı,
Ona şükran, saygı sundunuz mu siz?

Kuşak, kuşak üstüneydi sözleri.
Gelecek dediler Mahmut Türkeri.
Tuncay’a, İbiş’e şükran gülleri...
Gönülden sevgiler sundunuz mu siz?

Unutmak olur mu canlar bayanı?
İsot, Güleken’i ve de Yazgan’ı.
Her biri ahlak-fazilet divanı,
Onlara selam durdunuz mu siz?

Belki arar görüşürüz bir sene.
O çok zarif, çok narin bir asena.
İş kadını Şüküroğlu Füsun’a,
Karı-zararını sordunuz mu siz?

Uğural Nazife canımız bizim,
Çulcu Muharrem hanımız bizim,
Bu canlar en güzel yanımız bizim,
Sağlıklı, sıhhatli buldunuz mu siz?

Bir haber salmadık kendi nerede?
Edebiyat kurdu Tozlu Necdet’e.
Bazen Erzincan’da, bazen Bursa’da,
Rastlayıp hatırını sordunuz mu siz?

Hep koşarak gelmek idi muradı.
Son anda dileği kabul olmadı.
Kendi gelemedi selam yolladı.
Veli BİLİCİ’yi bildiniz mi siz?

Veli BİLİCİ

31 Ağustos 2007 Adana