Kendine el sürdürmeyen ürkekligin
Bütün huysuz cekingen aciz tedirginlerini yaban yadirgilardan
Yol kenarina birakilmis bir hayatin cansiz hükümsüz kopuk parcasi gibi
Her tarafi yorgun yilgin moruk..
Istemsizliklerle ucurumlastirmaya calisan inanislara sarilip siginarak
Yeri günü zamani buldukca kolladigi firsatti hic bosa cevirmeyen
Ait oldugu tasi tam gedigine oturtman fikrinin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta