Piçlerin Soyu Şiiri - Abbas Paksoy

Piçlerin Soyu

Günah ile sevabı, hiç seçemez.
Sürekli haramı yer, vazgeçemez.
Yediklerini, kenefe açamaz.
Bütün pislikleri, dağılır gider.

Sana, bir işi düşerse, dost olur.
Karnı da toksa, yolda köpek olur.
Çenesiz enikleri, soldan salar.
Kendisi gelir, sağdan dalar.

Namusu, arı yanında eğlemez.
İyiliğine, bir şey söylemez.
Boşuna; kılsa da, beş vakit namaz
Kandıracak, gene bir sefil kulu.

Rezildir, insanı da rezil eder.
Bir yanında, zorunan açık güder.
Tarlaya, eğer ektin ise bider.
Onu da, toplayıp da, çekip gider.

Paksoy eğler, kârdan hep zararı.
Piçler; daima eder, haram kârı.
Anası olsa da, koca bir karı.
Onu da, ortada, satar da gider.