DüşLerde yaşatabiliyorum seni...
Sensiz geçen düşlerin sabahında
Öfkem duvarları dövüyor adeta...
Gün arsız bir baş ağrısıyla seyrediyor zamanı
Ten pejmürde ruhu barındırmaktan,
Leş kokuları saçıyor evrene...
Umutları düşlere gömüyorum...
Düşlere karışan sen umutlarla çakışıyorsun...
Tüm evrenime yayılıyorsun...
Yalnızlığımı çekip çıkarabiliyorum sadece...
Geçmiş gelecek şuan,
Düş hayal umut,
Her ne varsa hepsi yalnızlığımda
Kimsenin erişemediği
Benim dahi erişemediğim yalnızlığımı bahşediyorum sana
Kirlettiğin yalnızlığım...
Tüm varlığım, Tüm Hiçliğim
Tüm ben, Tüm sen...
Karanlığıma ihanet ediyoruz...
Evrendeki tüm boyutlarda
Kirli Sen, Benler varediyoruz...
Boyut değiştiriyoruz...
Sonsuzlukta olabildiğince kaçıyoruz...
Kahramanın kayıp evreninde,
Sonsuzluğunu karanlığını ararken,
Düşlerine karışıyorsun...
Karanlık karıştı düşlere...
Düşler tüm renklerini kaybetti,
Seni kaybetti...
Gözyaşları hüznü yitirdi...
Tüm anlamlar anlamsızlığını benimsedi....
Reddetti Tanrıyı...Şeytanı...
Beni Seni
Lanetledi varlığı, sonsuzluğu, evreni...
Lanet her yerde artık...
Ulaşamadığımız, uğruna her gece öldüğümüz düşler...
Tüm kahpeliklerin, Tüm piçliklerim...
Arafta sıkıştı....
Cehennem de cennet,
Cennette cehennem arzusuyla yanıp tutuşan Arafta !
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!