Piç Şiiri - Taş İskele

Baştan çıkarıcı güzellikti tavus kuşu.
Ancak tatlı dille deliğinden çıkacak,
Şifanın remzi asaya sarılmış yılan.
Her şey yapması mübah,
Mühlet verilmiş görevli şeytan...

Bir yanı yüceler yücesi,
Diğer yanı,
Cüceler cücesi insan...

Girdi şeytan tavus kuşunun ağzından içine,
Baştan çıkarıcı vaatler sundu.
Olmadı,
Oldu yılan,
Sundu yalandan şifalar...

Ve nefis sahibi insan
Şifası sandığı,
Baştan çıkarıcı
Yalandan süslü vaatlere
Aldandı..

İnsanı aldatan,
Ne tavus kuşu,
Ne yılan,
Ne de şeytandı,
Etken sanık İnsandı.

Kovuldular cennetten,
Tavus kuşu,
Yılan,
Şeytan,
İnsan...

O gündür suç oldu piç

Tüm suç,
Elmanındı,

edilgen masum piç (!)

O gündür aşk oldu "hiç"
Aşkının yoluna düştü insan,
Yolda baştan çıkarıcı tavus kuşu,
Yalan şifa dağıtan yılan,
Mühlet verilmiş şeytan,
Ve yolcuları nefis sahibi insan.

Ya yücelerin yücesine,
Ya da cücelerin cücesine..

Ey beni aldatan ömrüm
Yarım elma,
Gönül alma,
Gönül kırma "hiç"