Piç Şiiri - Hakan Yükün

Sıkı sıkı sarılıp da
Umutsuzluğa,
Bırakıldı;
Umudun
Rutubetli kapısına.

Kaderinden çalınmış
Beyaz bir kağıt.
Ana yüreğinden
Sökülen ağıt.

Gelecek...
Pembe bezenmiş körpe çiçek,
Seraba inmiş.
Ona buna peşkeş çekilmiş.
Üstün hizmetlerinden
Vesika verilmiş.
Ham meyve,
Mundar edilmiş.

Dönen evrende
Dünya misafiri.
Eksende
Beşinci dönüş,
Geceden gündüze
Soluk bir öpüş,
Uzanan sessizlikten
Ağlamaklı dönüş.

Soğuk mu soğuk
Kasım sabahı.
Nefes mi soluk?
Meraklı ellerde
Ağlayan çocuk.

Dakikalar saati,
Sevgi ve sıcaklık
Dakikaları izledi.
Mavi boncuk,
Üniformaların laciverti
Nefes mi soluk?
Meraklı ellerde
Ağlayan çocuk.

Karakolda ayna var.
Uzadı günler ve aylar.

Baba adın Adem,
Ana adın Havva,
Soyağacın
Adem oğlu Adem
Olsun çocuk.

Minik kulaklarında
Yankılanan titreşim.
Göbek adın
"Umut" olsun çocuk...

Nefes mi soluk?
H y... kaderin ellerinde
Kirlenen çocuk.