Piç Şiiri - Umut Onur Çöpür

Ana rahminde soğuyan döle sızan karanlık
Bir karınca yuvasından yeraltına düşen çocuk
Tükrükleriyle selüloz yiyen o çıldırmış gençlik
Bir duman gibi odaya dolan o kadın imgesi
Ve tuttukça kaybolan
Öptükçe ısıran
İçine girdikçe keskin bir jilet gibi
Keskin ve sıcak bir metal gibi
Metal gibi gri
Kasıkları dağlayan o kayıp ruhun sessizliği

O öldürmek zorunda kendini anlayamazsınız
Evreni solumak her nefesinde
Atom bombaları gibi patlayan alveoller
Cigeri ve aklı kara
Kusura bakmayın beyler siz kara nedir anlayamazsınız
Uzak bir topraktan gelen yalnız bir kadın mektubu gibi
Umutsuz kederli
Eğer devam etseydi hüznüm sonsuza dek sürerdi
Uzak bir kadından gelen
Yalnız bir toprak gibi

Toprağa gömülü mektup gibi olduğumu
Mektupta bir tohum olduğumu güneş görememiş
Sıcacık koynuna sığındığınız tanrınız tarafından
Kahpe dünyanın rahmine gönderilmiş
Piç
Kusura bakmayın beyler bir orospudan doğsanız bile siz
Siz piçlik nedir bilemezsiniz