Doğdum yirmidokuz yıl geçti hüzn ile
Sevdiğim, düşmanım ve dostum ölüm!
Her sabah mezardan uyansam bile
Sonunda eyledi beni şûm ölüm!
Yedirdi acı, içirdi kandan bâde
Visalini hep erteleyen yar ölüm!
Yüz bin yıldır taht uman şehzade
Üşüten, inleten, yakan hâr ölüm!
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!