Pestil Gibi Ezilmiş Şiiri - Hasan Arpaci

Bakmayın sokaklarda,
Kılıksız dolaştığıma.
Belki,
Feleğin çemberinden geçmiş,
Dost çeşmesinden ağular içmiş,
Fitne kazanlarında pişmiş,
Bir garip çaresizim.
Belki de,
Bir güzele vurulmuş,
Pestil gibi ezilmiş,
Son bahar meyvesiyim...

Hele şu borçları ödeyeyim,
Berber Yaşar'a,
Sinek kaydı tıraş olup,
Kafayı kazıtıp,
Bobsitir bir de araba alacağım.
İskarpinleri çekerek,
Takım elbisemle,
Dolaşacağım...

İşte o zaman,
Nargile dumanından,
Göremediğin ela gözlerimi,
Asla,
Sana döndürmeyeceğim...

Anlayacaksın elbet,
Sen benim,
Kalbimdeki ateşi,
Ufkumdaki güneşi,
Güneşteki feraseti,
Yüreğimdeki cesareti...

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar