Peşkeş Şiiri - Eyüp Erhun Köse

ya hay! güneşin gamzesi düşmüş
yutkunamıyor toprak, acı katran
tepeden aşağı hayvan susuz

sahi,
kaça sürdürüyorsun yüreğimin bozkırını
hangi kısrağın canını incitiyorsun, bilmeden

sahi,
bu senin açlığın! değil mi ki küstahça
değil mi ki yarıdan ötesi bencil!

oysa,
anam senin için kurutuyordu domatesleri
senin için babam sarıyordu tütününü
ben senin için taze buğday çalıyordum martılardan

sahi,
içimden yolup çıkardığın bir sessizlik miydi
dahası bu dağlara yüzümü peşkeş çekişin
Allah'a yakışır iş değil!

ya hay! gitmenin de kalmanın da şânı dört nala
güneşe doğru yürüyorsun, yanılıyorsun
gölgen önünde seğirtiyor boz bir yılan gibi

dönüp bakma!
içime bağlı tüm köyün köpekleri