Pesimist Şiiri - Vaner Kayaçelebi

Hayat bir pinokyonun sabit bakışlarıdır
Öyle bir ülkeden geldim ki annenin sarma güdümü aktır
Hiçbir birliktelik acil değilse yalnızlığa göm beni
Biliyorum kabullenilmeyeceğiz
Her çeşit tuzaklarda leşimizi buharlaştıracaklar
Ruhumuz ortak kimliklerde
Hücreler dertli
Ayaklar üst baş üstünde
Ayaklar altında büyüklüğümüz
Camları kıran biziz
Ruhları kırılan biz
Camlar kanattı düşkün acıları

Asıl mevki insandır
İnsan olmak zor bir olgu
Vaktin doldu yolcu
Ağlama vakti çattı
Kiracı bile değiliz artık
Elma şekerimi göremem ki artık ben
Çok yorgunum yolcu
Galiba babam beni çağırıyor
Sevmeyecekler biliyorum
Döl saracak dört yanımızı saçak saçak
Pes etmek yok teğmen acı
Metre kareler boyu Allah belanızı versin

Birbiri ardına gizlenen ispatlarınız
Aşağılık savaşınız
Orospu çocukları neyi dölleyebildiniz ki boş emellerden öte?