Pervasızca Şiiri - İsmail Esiner

Pervasızca geçen hayat
Ne yazık ki her şey küçük kalmıyor
Sevgisizce yaşam şartı ardında
Koşarak yakalamaya çalışmaktır
Bulunmayan sevgilerde aramaktır

Sevgiyi kendine yakın gördüğünü
Baba diye sarılmak ister, her kadına
Bu benim annem mi diye bakmak
Ne kadar kötü acıları kalpte yaşamak
Umutsuzca sevginin ardından koşmak

Izdırabı yaşamak o kadar kötü bir şeydir ki
Ne anlatımla olur yaşamadan kalan anıdır
İnsanın yüzündeki çizgiler anlatır maziyi

Sebepsizdir bakan gözler
Sadece geçmişi özlemek
Burukluk içinde yaşanmış
Yetim hanedeki günler
Anne ve babanın olmadığı tek yerler