Perva Şiiri - Muhammet Vural 2

Perva aşk değildir
Çünkü Perva aşk olacak kadar basit değildir
Perva güneşten bir parçadır
Vardır ama dokunulmazdır

Bazen yaşamaya sebeptir Perva Bazen ölmeye
Hele biri ona göz ucuyla baktı mı
Öldürmeye sebeptir Perva

Gülmeye yer aramaktır
Üzüntüyü kovalamaktır
Dudaklarını büzüp ağladı mı
Yakup’un hüznüne ortak olmaktır Perva

Sol omuzunda bir beni vardır
Bunu bir annesi bilir bir de ben
Haber alamadığım her saniyeden
Diz çöküp Allah’a yalvarmaktır Perva

Perva dudağın dudaktan yüreğe dokunmasıdır
Körpe kızların sabah ezanında okunan salasıdır
Veysel’e armağan bir çift göz sazı
Nesimi’nin deri, Pir Sultan’ın kement sevdasıdır

Gururun her dem ağlamasıdır
Sevgili mi eş mi dileş mi aklın almamasıdır
Bu kız senin neyin olur diyenlere
Dilin verecek cevap bulamamasıdır Perva

Perva “iyiki var” olandır
Gece boyu rüyada dolanandır
Aklımla baktığımda zararı ziyandır.
Kalbime sorduğumda dört odacığın dördünde
Taht kurup oturandır Perva...