Perişanım Şiiri - Aybike Tuna

Az bir zamanım kalmıştı nefes almak için
Doğan günü görüp güneşin batışını izlemek
Yağmurda bir daha ıslanamayacak saçlarımı
Şimşekler çakan göğe savurdum bu gece
Sırılsıklam dönerken eve titredi yüreğim
Bir gök ağladı bir de gözyaşım benim
Unutmuşum yaz sıcağı nasıl yakar teni
Ayaz nasıl üşütür
Bilirmisin ağlarım ben
En çok şiir okurken titrer sesim
Bir gün bir yerlerde anılacak ise ismim
Şiir olsun derim
Yine melankolik hallerdeyim
Belki son nefesim bu gece
Belki sesini duyamayacağım bir daha
Ya da sesimi duyamayacak bir kucak sevdiklerim
Yine ağrılarım var bu gece
Bazen dayanılmaz oluyor tahammülsüzüm rabbim
En çokta hani var ya yürek pınarım
O sızlarken ince ince sızar ya içten içe
Ölüm kokar yağmur sonrası toprak
Perperişanım ruhum
Belki son nefesim son uykum bu gece
Uyuyup uyanmamak