Perişanım Şiiri - Celalettin Tokmak

Yunus makamında......

Gonca güldüm soldurdular
Onun için perişanım
Bülbülümü kandırdılar
Onun için perişanım

Sızı sardı içlerimi
Hep saydılar suçlarımı
Ak ettiler saçlarıma
Onun için perişanım

Of! dedim düşman uyandı
Hâlimiz Hakka ayandı
Yolumuz sarpa dayandı
Onun için perişanım

Kanlar bürüdü gözümü
Kırdılar iki dizimi
Yabana attı sözümü
Onun için perişanım

Yalan sözle kandırdılar
Düşmanı dost sandırdılar
Virâneye döndürdüler
Onun için perişanım

Sadık yâri bulamadım
Kollarıma alamadım
Bir gececik kalamadım
Onun için perişanım

Sağmal inek, boğa çıktı
Yılan, çıyan ağa çıktı
Ah -u zarım dağa çıktı
Onun için perişanım

Nazlı yârden geçemedim
Nergis ektim biçemedim
Aşk bâdesi içemedim
Onun için perişanım

Celâli'ye gülmediler
Dîdem yaşı silmediler
Kıymetimi bilmediler
Onun için perişanım

8 Haziran 2006 Sivas