Perisan Kumanya Şiiri - Seyfi Karaca

Seyfi Karaca
5108

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Perisan Kumanya

Peşinden akıp gittiği arızayı herkesten sonra farkeden
Kim kime yahut nereye uğradığını bilmeksizin birbirine gardiyan
Tutsaklığı müebbetine bitmez kopmaz yapışkanlıkla
Dirliği bozgun kısa kontağı çarpık ve düz
Hal içinde bambaşka bir değişim dönüşüm bu
Kendi kendini silkeleyip yolup sarsarak
Çalkalandığı dalkavukluk çanağında efendi aranıp bakındığı
Ayna başka duvar başka ev başka cin başka
Oynayıp kımıldayan her hareketin yüklem sonu faciayla biten
Hesap sahibine gecesi gündüzüne vasıflı ve kayıtlı
Hiç kaybetmeden daima kazandıran körüklü kamçının
Ortama göre insan yapan uçurucu üfürücü tezgah ütücülerin
Kurduğu piyeste hayatını tamamen kaybedene kadar
Sıçrayıp zıplayarak üste çıkmayı umduğu her gün aynı çekilişte doğup ölerek
Ve hep çil çil fitne fesatta uyanıklığı parlak tutmaya mezarı hazır defin
Yamuk yancı yardakçı yalakalıkta birinciliği kimse kimseye kaptırmamaya
Baya bir yani...
Ezik prova düşük kur çarpık ilişki bozuk yapı ve bünye
Hissedarlığını kokuşmuş çürümüşlüğüne temellice sermaye edinen
Sürekli tükenişin ana kaynağı olan ganimet zenginliğinin hammadde dayanağı
Artık ve atık kalıntılarından kendini toplayıp yeniden şekillendiren
Saçak gövde kök kol dal dudak budak arası
Kurtarmıyor yani hesap kitap neyi nerden tutsan çeksen baksan mevzu kesat
Ne besleyen damak ne uç veren gün ne öte yamaç yahut çizgi boyu ufuk
Gidemediği çaresizliklerin çıkarımsadığı,
. bölük pörçük varsayımlarla
Diriltip sağılatmadığı hayatın murdar ve muhtacına kalarak
Kimse kimseye saygı sevgi güven ilgi itibar itimat
Ve değer veren mutluluk paylaşımları edinip dağıtamadığı
İçeriği saklı icabı gizli konumu uzak üstü yöresi kapalı
Yakınlığını ve samimiyetini temelli tüketmiş,
.. cabaya çürümüş cakaya tam garantili taahüt
Bitkiyi böceği hayvanı ormanı suyu havayı toprağı
Kökten hayattan harcayıp bitirdiğiyle vakti hali günü öğünü
Çoktan beri yerinde ve düzeni denginde değildi dünyanın
Bütün ayrılıp bozulup kopan zerrecikler ardında herşeyin
İlmini gereğini icabını öksüz mutsuz viran bırakaarak
Yutkunması yaşaması zor acıyla çiğnenmiş her türlü sefalet çilekeşliğinin
Darlık zorluk hiçlikten başka yaşayacak ve söyleşecek
Herşey adına hiç makulü mümkünü ivmesi iradesi kalmamışcasına
Eski bir sokakta terki diyar olmuş ışık ve gölgeler gibi
yıkık dökük
Kayıp kapılarda uzakların ve harabın elleri
Çınlayıp duran rüzgarlara
ve estikçe döşünü bağrını döven sökük sürgü ayaz kilide
Yorgun ve suskun yıkıntılar arasından geçmişe sicili azat
Geleceğe rehin okunaksız varlıksız insan künyesi....

Nisan/21

Seyfi Karaca
Kayıt Tarihi : 11.4.2021 16:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Seyfi Karaca