Perişan Şiiri - Ramazan Özkan

Ne konarsın be serçe gülün dalına
Bilmezmisin ora bülbülün yeridir
Bakmayın dost böyle perişan halime
Bırakıpta giden nazlı yarin eseridir

Çok sevdi gönül yandı aşkıynan
Sanmayın sarhoş olmuş bu gönül içkiylen
Varsa gönlün bir sarhoşlugu
O da yarden anılarda kalan bir tebessümdür

Aşkı bagrımı yaktıkça
Bedenimden can çıkmadıkça
Hor görmeyin dostlar ne olur
Ben hep böyle derbederim

Sel akar mili kalır
Ateş yanar külü kalır
Benden size ölü bedenim kalır
O giderken canımıda alıp gitti neyleyim

Ölüden farkım yok şimdi
Derdimin dermanı çok uzaklarda şimdi
Bir gün dönerse eger
Yaşarım dost yine eski günleri