Perişan Şiiri - İmam Sürensoy

Neden isyanlardasın ahu zardasın
Ağlatırsın beni yürek perişan
Hüzünler içerinde carı dardasın
Kırdın sen kalbimi gönül perişan

Bahar karı gibi erim erisin
Sevda ateşiyle yanar durursun
Ok gibi kirpiklerinle beni vurursun
Yaralarsın beni sinem perişan

O canan imamı gizlice seviyor
O can yanıyor canan gidiyor
Sardı beni dertler ömür bitiyor
Çaresiz dert elinden beden perişan

İmam imam dediler ömrümü yediler
İşleri bitince paspas gibi yere serdiler
Ardım sıra gizli gizli güldüler
Bu gülmeler yüzün den oldum perişan.

İmam SÜRENSOY