Ati küskün bana
Mazime ben küstüm
Kötüdür halim nicedir
Gönlümle ters düştüm
Perişanım, derbederim
Ben çekip gitmek isterim
Büyürken içimde keder
O hâlâ ümit bekler
Yâr kapısında
Ey gönül, düşme bu kadar
Dur deme, gitme deme gayri
Bilmez misin!
Acıdan ha yıkıldım, ha yıkılacağım
Söküp seni içimden,
Uzaklara atacağım
Ey gönül
Baştan ayağa derttesin,
elemdesin
Bırak giden gitsin
Dünya üç günlük değil mi,
Vefasız ise neye yarar,
“Yâr” dediğinin de
sonu toprak değil mi
10-07-2009 15:15
Ahmet Ünal ÇamKayıt Tarihi : 10.7.2009 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ünal Çam](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/10/perisan-74.jpg)
Tebrikler. Saygıyla...
TÜM YORUMLAR (1)