Perişan Şiiri - Nebi Akgüngör

Bulaşmış geceye gözlerin,
Soğuk
Gece de aydınlık, varlığın yokluk
Aydınlığın gölgedir, suretin boşluk
Yanlız suretler yalnızlıklarda boğuk.

Bekle genç adam bekle sonsuzluğu,
Sonsuzlukta boğulan boşluğunu.
Boğulur boğulur, zaman ki kahraman,
Konuşanı, konuşan sanan şaklaban.

Hüzündür başucumda geçmişim.
Hayallerimin salıncağında kaderim.
Düşer de yaprak yaprak çocukluğum,
Umudu emzirir, kaybolur geçmişim.
Bırak vaktin oğlunu çıldırsın akıl,
Bir incir çekirdeğinde, akıl.
Çatlar, çatlar da yorulur,
Gelendir son, gülünendir akıl.

Anamdır ağlayan halime,
Anamdır bakan halime.
Gören mi gerçek görülen mi?
Hatıradır aklın aynasındaki,
Gerçektir anamın aynadaki aksi
İçindedir aynanın yalnızlık
Uyanır gölgeler uzar da uzar,
Düşer gözlerin kırılır zaman.
Zaman esiyor zaman,anılardır,
Yaşadığım hayat sorgusuz anlardır.

Konuş gezgin, konuş genç adam
Yarın her gün,daha bir perişan…
Nebi Akgüngör