Perişan Şiiri - Osman Kaya Malatya

Hem hastayım hem ihtiyar,
Yaşlandım oldum perişan,
Garibim olmam bahtiyar,
Yaşlandım oldum perişan.

Evim bana oluyor dar,
Sanki dünya bana mezar,
Evlatlarım olmuyor yar,
Yaşlandım oldum perişan.

Benden önce gitti eşim,
Yüzüme bakmaz kardeşim,
Kalmadı ağzımda dişim,
Yaşlandım oldum perişan.

Üç para oldu sözlerin,
Dumandan görmez gözlerim,
Bastonsuz tutmaz dizlerim,
Yaşlandım oldum perişan.

Kalmadı bir tek sırdaşım,
Zamanında pişmez aşım,
Ağrıyor tutmuyor başım,
Yaşlandım oldum perişan.

Evladım yanımda kalmaz,
Ölsem de haberi olmaz,
Yorgun gönül, huzur bulmaz,
Yaşlandım oldum perişan.

Evde her gün çıkar dava,
Her dem kış, geçiyor hava,
Sanki viran oldu, yuva,
Yaşlandım oldum perişan.

Bu maaşta aldım beşlik,
Yıkanmaz kirlenmiş işlik,
Ah nerdesin, güzel gençlik,
Yaşlandım oldum perişan.

Yoruldum, gam ile doldum,
Ağladım sarardım soldum,
Kime gitsem sığmaz oldum,
Yaşlandım oldum perişan.

Var mıdır, dünyaya doyan,
Kimse baki değil uyan,
Adaylara olsun ayan,
Yaşlandım oldum perişan.

Budur yaşlılığın hali,
Kurudu derenin seli,
Kayayı sanmayın deli,
Yaşlandım oldum perişan.