Perişan Şiiri - Binali Özdemir

Ömür yarılandı gençlik tükendi,
Ağardı saçlarım, kıllar perişan.
Geçilmez önüne dünyanın fendi,
Döküldü saçlarım, keller perişan.

Yaşamak için düştük bu yola,
Çalıştık çırpındık günü gün ola,
Yıpranan bedenle kaldık kol kola,
Kırıştı yüzlerim, haller perişan.

İşleyen beden eğildi, büküldü,
Hayat silkti, çalkalandı döküldü,
Ağızdaki dişler tek tek söküldü,
Bozuldu sözlerim diller perişan.

Kendine hakim ol eyleme nefret,
Tabiat kanunu zorluyor elbet,
Büzüldü kaslar kalmadı kuvvet,
Titriyor ellerim, kollar perişan

Ağrılar yerleşir kemiğe ete,
Bir şeyler bahane olur elbette,
Adım adım yürü yaklaş ahrete,
Köprüyü geçmeye yollar perişan.

Süre erdi, ecel mecal vermiyor,
Işığı azalmış, gözler görmüyor,
Hafıza yıpranmış, akıl ermiyor,
Açılmıyor çene diller perişan.

Nice fani bu dünyada avunur,
Kundikli, gün gelir sıran savulur,
Harmanın biterde tanen savrulur,
Vadeler yetende haller perişan.