Bakarken maziye sessiz derinden
Aynada gördüğüm yüzler perişan.
Kırmışlar dalımı en ince yerinden
Aklımdan çıkmıyor gözler perişan.
Varlığın alevmiş yokluğun duman
Geriye dönüp de baktığım zaman.
Yaşadığım bunca ömür sanki yalan
El ele gezdiğimiz yollar perişan.
Gözümde ki yaşlar özlemin gereği
Ne yapayım söyle ben bu yüreği.
Ne göz de nur var ne el emeği
Bülbül yas tutmuş güller perişan.
Saçlarıma beyaz düşmüş ak olmuş
Yüzüme bir garip haller dolmuş
Ellerim titriyor rengim solmuş
Her yanım sızlıyor ruhum perişan.
Hanifi OKYAY 18.02.2022 / 12:30
Kayıt Tarihi : 20.1.2022 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Huzurla kalın selam ve saygılar sunar, esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)