Perişan Şiiri - Emrah Karakoç

Bir garip tanıdım ahu figanlı
Ağlayıp geziyor hali perişan
Gönül dağı hep kış karlı boralı
Anlatamaz halin dili perişan

Ümidi kaybolmuş eli şişeli
Dostları el olmuş derde düşeli
Göremedim onu bir gün neşeli
Titrer olmuş şimdi eli perişan

Gözleri görmüyor tutmuyor dizi
Dinleseniz her gün ağlatır sizi
Sanırsınız sanki derdin denizi
Kambur olmuş şimdi beli perişan

Felek her savaşta mat etmiş onu
Galiba mahvolmak garibin sonu
Kirden kemre tutmuş kokuyor donu
Vücudundan akan teri perişan

Karakoç'um dedi Hak yardım etsin
Çektiğin çileler tez günde bitsin
Dinledi sözümü ne dedi dersin
Bu can doğduğundan beri perişan