Perişan Şiiri - Yavuz Değirmenci

Eser sevdâ yeli hazan yönünde,
Temmuz’un Kış’ında, Yaz’lar perişan…
Mecnun ağlar, Leyla’sı yok yanında
Nazların peşinde, sözler perişan…

Felek okudukça kara kitabı,
Gariplerle dolar Dünya’nın kabı,
Açmış ellerini göğe hitabı
Sözlerin peşinde, cüzler perişan

Kalbimin atışı içli hıçkırık.
Derbeder bahtımın dümeni kırık,
Hançerlenmiş sinem, yüreğim yarık
Közlerin peşinde, sızlar perişan

Haramiler dolmuş, sarmış Dünya’yı,
Mazlumlar çaresiz , pay olmuş payı
Sinirden sabrımın gerilmiş yayı,
Yozların peşinde, özler perişan

Tarifsiz kederler yarmış sinemi
Baykuşlar tünemiş sarmış hanemi
Çileler ejderha, kaderim yemi
Kuzların peşinde, gözler perişan

Gün doğmadan söner hayat güneşim,
Yaz’ın ortasında donar ateşim
Hicran namesiyle kanar gözyaşım
Sözlerin peşinde, sazlar perişan

Nafile tükendi yorgun seneler
Kaderine küskün vurgun sîneler
Değirmenci daha neler var neler
Gizlerin peşinde, bizler perişan