Perişan Şiiri - Erdal Yıldırım

Bütün talihsizlikler beni buldu
Dünyanın yükü beni çok yordu
Bu bir gonca güldü sarardı soldu
Bülbülün konduğu dallar perişan

Kader yüzümü güldürmedi benim
Boşa kürek çektim kalmadı halim
Gitsem ardından giderim lakin
Yârimin gittiği yollar perişan

Bunca yıl çektim hasretin elinden
Yâri diledim her seher yelinden
Sevda denen illetin zehirinden
İçtiren değil de içen perişan

Gidişinin ardından bakakaldım
Yârim bana bende yârime yandım
Hayat oyununda ortağım sandım
Suya düşen hayallerim perişan

Boynumu kimseye eğmedim eğmem
Bundan gayrı onu derinden sevmem
Yüzüne bakıp da aşkla gülemem
Ardından ağlayan gözler perişan