Ey Gönüldaş!
Girdim Aşk iline gönüller ağlar,
Sırrı diyemedim hâllar perişân;
Mecâzlar izinde karalar bağlar,
Bülbüller lâl idi güller perişân..
İslâm, Araplaşmak için mi söyle?
Tarikat, cemaat dağıldık böyle!
Aşksızlıktan olsa gerektir şöyle?
Vahdete götürmez yollar perişân..
Yüreğim çağırır durmadan ceme,
Hiç kimse asmıyor kulak Adem'e,
Aşkın tellâlıdır oysa âleme,
Bağlamam tükendi teller perişân..
Herkesin dilinde ayrı şikâyet,
Aşklar erdirmiyor gayrı hidâyet,
Kimsede kalmamış zirâ dirâyet,
Nefsinin ardınca kullar perişân..
Elest'ten almıştır âşık fermânı,
Derdin kendisidir bilir dermânı,
Aslında nefsidir görür düşmânı,
Bilinçsizce geçen yıllar perişân..
Aşk ile dönüyor kâinat bile,
Tecelli ediyor bilimden dile,
Leylâ'yla sunuyor Mevlâ defile,
Mecnûn'ları hani çöller perişân..
Tarsûsî boşuna, sözlerin perde;
Hâlâ soruyorlar gâfiller: Nerde?
Şâh damarımızdan berice yerde,
Ummânı sızdıran diller perişân..
"Adem KAÇAR - 01/06/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 1.6.2018 09:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gıybetimi ederek ananın evlattan evladın anadan kaçtığı gün günâhımı yüklenme zahmetine giren hakîki dostlarıma teşekkürü bir borç bilirim, hepsine en içten sevgilerimi sunuyorum.. 😉
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!