Perişan Şiiri - Zülfü Evin

Gönül dağının şen bülbülü
Eser de yeller, tüyler perişan
Lal olmuş, söylemez türküsünü
Kaybetmiş benliğini diller perişan

Laleyi, nergisi hazan çalmış
Aldanmış, yalancı bahara erken açmış
Bir hazanla da yalnız kalmış
Dikenler içinde güller perişan

Geçit vermez, görkemli dağlar
Tufana tutulunca oturur ağlar
Günler, haftalar, aylarca yağan karlar
O karlar altında kalan sağlar perişan

Karanlık çöküp olunca gece
Baykuşlar gelir birden dile
İçten içe erir, dökülür sine
Buna şahitlik eden mumlar perişan

Yaralı yürek od ile yanınca
Dökülür meyler, birden susayınca
Gönül her dem canan anınca
Ayrı kalan benler perişan