İyi niyetinden perişan oldu,
Bütün sıkıntılar üstüne geldi,
Kurtulayım derken daha çok buldu,
Çok ağır yükledi hayat yükünü!
Çoluk-çocuğunu perişan etti,
Gün geçtikçe işler kötüye gitti,
Kimseye demedi, kendisi bitti,
Mumla arıyordu her geçen günü!
Hayat acımasız, hayat zalimdi,
Bilgili bir insan, hem de âlimdi,
Kötülük bilmezdi, aklıselimdi,
Çevre fırsat bildi, sömürdü O’nu!
Duymadı hiç kimse onun sesini,
Üstüne yükledi, hayat yasını,
Topla dedi, tarağını-tasını,
Çıkmaz oldu, bitti sesinin tonu!
Dertli, bu duruma dayanamadı,
Hayat zalim geldi, uyanamadı,
Hak’tan başkasına güvenemedi,
Çok geç öğrenmişti, bilmedi bunu!
ERDEMLİ-02 Haziran 2015 Salı
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 9.6.2015 18:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız bir üzüntüden, bu satırlar ortaya çıktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!