Geçen bunca ömrü mal hırsı ile,
Bürüyen insanın hali perişan,
Özenip hayvana dört ayak ile
Yürüyen insanın eli perişan…
Cebinde var ise bir kaç kuruşu
Kendine güvenip sakat duruşu
Gerçek ayan olup köhne görüşü
Çürüyen insanın malı perişan…
Çalıştım kazandım mal benim deyip
Yetimin fakirin hakkını yiyip
En iyi kumaşı ipeği giyip
Sürüyen insanın hali perişan…
Çarpık çurpuk yönde edip seyrini
Tanımaz kârını, bilmez hayrını
Bir yanlış bulurum diye gayrını
Tarayan insanın yolu perişan…
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/04/perisan-134.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!