Bir hazan vurgunu yedi yüreğim,
Gündüzüm perişan, gecem perişan.
Sükûtunda kaldı sonsuz ereğim,
Kelimem perişan, hecem perişan.
Kırıldı dallarım, yaprağım solgun;
Nedir bilmediğim aklımı aşan?
Sanki yüreciğim bin yıldır yorgun,
Sultanım perişan, ecem perişan.
Bir huzur ararım çıkmazlarımda,
Öyle keder var ki içimden taşan!
Rehânın katresi durmaz yanımda,
Gülzârım perişan, goncem perişan.
Arama yolumu meyhanelerde,
Hayyam var içimde bana ulaşan.
Ne öndeyim ondan, ne gerilerde,
Gündemim perişan, güncem perişan...
10.03.2014
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 11.3.2014 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gam, keder mizacımız olunca; yazacak şey bulunuyor işte...E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)