Perişan Şiiri - Hacı Ali Kılıç

Ömür dediğin nazlı can,bitmiş gidiyor
bülbül ahu zarda güller perişan
taş olmuş yürekler,kalmamış sevgi
doğruyu zikreden diller perişan

Diller ikrar etmez doğruyu neden?
vuruldu yıprandı bu nazik beden
umudum bir sendin,bir tek ben senden
sana adadığım yürek perişan

Yalancı bahara aldandım kandım
bir heves uğruna ateşte yandım
bu günler bir daha,ben geçmez sandım
uğruna harcanan günler perişan

Sevenler dağıldı tarumar oldu
hayat haram oldu acıyla doldu
mutluluk düşlerken hep hayal oldu
geçti nazlı ömür canlar perişan...
Ali kılıç