Perişan Şiiri - Mehmet Hulusi Reyhan

Dökülüyor günler takvimden tek tek
Saçlarım tarumar haftam perişan
Aylar yıla döndü şaşkın sekerek
Hatıralar mahsun yaftam perişan.

Cemreleri saydım şubatta martta
Sensiz bana bahar mefsim perişan
Sitem olsun gönder mektup yaz atta
Postacı uğrasın yollar perişan.

Kayalar esnedi figanım görüpte
Dereler çağladı dertlerim sörüpte
Seller durak aldı yollarım örüpte
Ah nice ayrılıklar canlar perişan.

Çok çok mihnet çektim yorgunum gayrı
Gönlümün elinden vurgunum gayrı
Bent oldum akamam durgunum gayrı
Mazide sevdiğim anlar perişan.

Yorganım bir yanda yastığım nerde
Yatağım tozlanmış duruyor yerde
Bu nasıl gönül ki çekilmiş perde
Kusurum sevmekmiş zanlar perişan.

Ölümle ayrılık kaderdir söz yok
Dumansız bacada alev yok köz yok
Sevgisiz insan da ihsan yok öz yok
Yaşanır bir zaman perişan.