Şu hayat öyle çok yordu ki beni
Hüzün yoldaş oldu genç yaştan beri
Mutluluk terk etti gelmiyor geri
Zaman tünelinde yıllar perişan
Erken yaşta girdim hayat çarkına
Feda oldum varmadılar farkıma
Hasret nokta koydu gönül şarkıma
Notalar kaybolmuş diller perişan
Kimse anlamadı anlattığımı
Nelerle savaşıp ne tattığımı
Kâr saydım kendimi yıprattığımı
Gönül yorgunuyum haller perişan
Biraz sevgi biraz saygı bekledim
Son ana dek ümidimi sakladım
Ne elini tuttum nede kokladım
Kalbimde kanayan güller perişan
Güvenip sırtımı yaslayamadım
Bu aşkı büyütüp besleyemedim
Dünyamı onunla süsleyemedim
Vedasız ayrılan eller perişan
Artık hiç kimseyi çekemiyorum
Her söze boynumu bükemiyorum
Yarına ümitle bakamıyorum
Çıkmaza bağlandı yollar perişan
Kayıt Tarihi : 22.4.2013 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikri Pınarlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/22/perisan-124.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!