Perişan Şiiri - Ali Kemal Bozkurt

Yücelere çıkıp seyran eyledim
Çöllerde inleyen canlar perişan
Dalları kurumuş yapraklar solmuş
Gönül bahçesinde güller perişan

Atadan hatıra vatanım yurdum
Umut dağlarına karargah kurdum
Hayal aleminde bir ömür sürdüm
Devranı içinde yıllar perişan

Özde seyyah olup yabanı gezdim
Kır çiçeklerine şiirler yazdım
Bal yapan arının sırrını çözdüm
Kovanda inleyen diller perişan

Gönlümde hatıra o tatlı sözler
Hasretin çektiğim tanıdık yüzler
Bir çocuk ağlasa yüreğim sızlar
Analar babalar canlar perişan

Ateşi yanarda duman görünmez
Yürekten konuşur dili bilinmez
Hikmeti Huda dan hesap sorulmaz
Şu fani alemde kullar perişan

Yaralı Bozkurt’um bitmiyor derdim
Seksenlik ömrümü şüküre verdim
Elinde asası Veysel’i gördüm
Gözlerden süzülen seller perişan
Ali Kemal BOZKURT